یکی از المانهایی که آرامش این روزهام رو بهش مدیونم تغییر عقیدم در ارتباط گرفتن با دیگرانه ، تا چند سال پیش قضاوت دیگران خیلی برام مهم بود ، دوست داشتم همیشه همه خودِ واقعیِ من رو در بهترین حالت ممکن ببینن ، دروغ چرا گاهی حتی تلاش میکردم تصویر بهتری از خود واقعیم به نمایش بذارم و خب این کار رو خیلی سخت میکرد . اینکه آدم مورد تحسین همه قرار بگیره واقعاً حس لذت بخشیه ، اما خیلی طول کشید که بفهمم این حس لذتبخش چقدر کوتاه و موقتیه و در عوض داره چه آرامشی رو ازم میگیره .