نمیدونم چرا و از چه زمانی به این عقیده و تفکر رسیدم که بالاخره یه روزی ، یه جایی ، اونی که باید ، وارد زندگی آدم میشه . کسی که دنیاش شبیه دنیای خودت باشه ، رویاهاش شبیه رویاهای خودت باشه ، کسی که انگار خدا برای بودن کنار تو آفریدتش و بعد ازش خواسته که صبر کنه ، ازش خواسته که از تو دور باشه ، تا وقتش برسه . تا روزی برسه که هر دوتون از ته قلبتون بخواید که همو پیدا کنید . وقتش که برسه خدا میزنه روی شونه هاتونو میگه حالا نوبت شماست ، نوبت شماست تا کنار هم به هر چیزی که میخواید برسید . حالا نوبت شماست که اون زندگی ای که دوست دارید رو بسازید ، و بعد آروم دم گوشتون میگه ، یادتون باشه که شاید دیگه این فرصت توی زندگی نصیبتون نشه ، پس قدرش رو بدونید ، قدر همو بدونید و این فرصت رو از دست ندید ، قدر همو بدونید و با هم به چیزی که لایقشید برسید . 

وقتش که برسه ، همون وقتی که از همه ی دنیا بریدی ، یه نفر میاد و میشه همه ی دنیات ...

نمیدونم چرا و از چه زمانی به این عقیده و تفکر رسیدم ، اما همیشه بهش ایمان داشتم .

از نفس افتــاده بودم ، اومدی

راهمو گم کـرده بودم ، اومدی

جاده خالی و بـدون نــور مــاه 

ماهمو گم کرده بودم ، اومدی ...

# بانـو