چقدر دلگیر است کوچ کردن از خانه ای که مثل یک کودک نوپا از آن مراقبت کردی تا ذره ذره بزرگ شود ، قدم به قدم راه بیوفتد ، خانه ای که از هر آجرش خاطره داری ، خانه ای که پر است از کودکانت ، پر است از خوشی و دلتنگی هایت ، خانه ای که فکر میکردی یک روز با ارزش ترین میراث توست ...
نه توان دل کندن دارم و نه طاقت سکوت ، اینجا خانه ی اجاره ای من است ، همان جایی که ساخت شده بود برای روز مبادایی که همه از آن وحشت داشتیم ...