به تو مؤمنم همیشه

یکی از معجزاتش اینه که وقتی نیست یه جوریه که انگار هست ،

و وقتی هست انگار دیگه هیچ کس نیست ، فقط خودشه ، فقط خودش ...

قصه ی آفرینش

" خداوند عزیز روزی نقاشی خیلی بزرگ و بسیار زیبایی روی بوم کشید ، با همه قدرتش رنگ ها را ترکیب کرد، با نورش جان بخشید .  این بوم نقاشی پر بود از رازهای خلقت ، تصویری بود که آفرینش را نشان میداد ، شبیه هیچ یک از تصاویر کشیده شده ی هیچ یک از زمین و آسمانیان نبود ، ادامه مطلب ... "

:: فایل شماره ی 31 | لینک وبلاگ | لینک دانلود فایل صوتی | رادیو بلاگیها blogiha@

خوشبختی های ریز ریز

خوشبختی ینی داشتن کسایی که تورو برای خودت دوست دارن ، کسایی که کنارشون خودِ خودِ خودتی و این خودِ خودِ خودت بودن بهترین حس دنیاست ، خوشبختی ینی داشتن کسایی که عمق وجودت رو میفهمن ، انقدر خوب شناختنت که روز تولدت کادوهای شبیه به هم میگیری ، که بهت میگن وقتی فلان چیز رو دیدم گفتم این چقدر محسنه و تو با ذوق میخندی ، خوشبختی ینی یه هفته از تولدت بگذره اما هنوزم برات برنامه داشته باشن خوشبختی ینی کلی تلاش کنن تا سوپرایزت کنن ...

خوشبختی ینی داشتن شماها ، رفقای گلم :)

اعترافات یک سرخپوست پاره وقت مثلاً

از لذت بخش ترین گناه های زندگیم اینه که اسم هیچ کدومشونو درست نمیگم :)))

جا داره از همین تریبون استفاده کنم و یه سلامی هم عرض کنم به رفقای خوبم

فلج ، کله پوک ، غرغرو ، ممد ، گوجه سبز ، مجی ، کچل و بقیه  :]

اولین حرفهای مردونه

بچه که بودم عاشق بازیگری بودم و بابا از این موضوع بیزار ، کار به جایی رسید که برای اولین بار خونه رو ترک کردم ، وقتی بابا بعد از یک هفته اومد خونه ی عمه دنبالم ، پریدم بغلش و زدم زیر گریه . دستش رو کشید روی کمرم و آروم زیر گوشم گفت ینی واقعا بازیگری انقدر برات مهمه که بخاطرش قید خانواده رو بزنی ، چطور میخوای مردم رو شاد کنی وقتی خانواده ت غمگینن ...
بابا همیشه کم حرف میزد ، جمله های کوتاه و عمیق ، جمله هایی که همیشه تو ذهنم میمونه ...

هیچکس علیه هیچکس

همه ی ما شاید راجع به مرز بین عشق و نفرت چیزهایی شنیده باشیم ، مرز باریکی که اگر حواسمون بهش نباشه ممکنه خیلی راحت ازش عبور کنیم ! از این دست مرزها توی زندگیمون زیاده ، چقدر حواسمون به مرزهای دیگه هست ؟ مثلاً همین ژست های روشن فکری که در لباسی جدید به ترویج تفکرات افراطی فمنیستی میپردازه و این روزها حسابی مد شده یکی از همین مرزهاست . کاش روزی برسه که بجای خوندن مطالب نه چندان زیبا با برچسب های زنان علیه زنان و یا هرکسی علیه هرکسِ دیگه ای ، از انسانیت بخونیم و از برابری . اگر از جنس مخالف زخم خوردیم ، اگر کینه داریم اگر کمبود داریم به جای ترویج افکار نادرستمون دنبال رفع اشتباهات باشیم ، یادمون باشه که آدمهای بد زندگیمون در واقع انتخابهای بد خودمون بودن ، یاد بگیریم در مرور دلایل هر شکستی خودمونو از پیش تبرئه نکنیم ، یاد بگیریم که ضرب المثل مشت نشونه ی خرواره در مورد آدمها صدق نمیکنه ، که اگه آدم بدی وارد زندگیمون شد دیگه همه ی آدمهای اون جنسیت رو بد ندونیم ، چشممون رو روی همه ی خوبی ها نبندیم و بدی های جنس مخالف رو بولد کنیم و شیپور به دست بگیریم که به همه ی آدمها اثبات کنیم که جنس مخالف فلان است و بیسار ، کاش یاد بگیریم که انسان باشیم  ...

:: پیشنهاد : فایل شماره ی 25 | رادیو بلاگیها Telegram.me/blogiha

52

غروب شد و من

شبیه سربازی که هزار کیلومتر دورتر از دستهای معشوقه ش

نگهبان انبار مهمات بود ...

سومین روز بهمن

چشمامو باز کردم ، نگاهم به پنجره افتاد ، هوا ابر بود و بارون ، لبخند کشداری نشست روی صورتم ، با خودم گفتم کاش یه چیز دیگه از خدا میخواستم . لیوان چایی رو گرفتم دستمو اومدم پشت پنجره ، اتفاقات چند روز اخیر توی ذهنم مرور میشد ، دلم میخواست همشو بنویسم ، همه ی این یک ماه و چند روز رو . فکر میکنم ، به روزای سختی که گذشت ، به روزایی که با یه معجزه شیرین شد ، به خدا ، که چقدر هوامو داره ، به دو روز اخیر ، به لبخند ، به جشن تولدی که بدون شک بهترین تولد زندگیم بود ، به روزایی که هیچوقت فراموششون نمیکنم ، حتی اگه هیچ جایی نتونم بنویسمشون ...
کاش میشد همینجا دکمه ی توقف زندگیمو میزدم و تا ابد توی همین حال میموندم ، میموندم و نفس میکشیدم ، میموندم و عشق میکردم :)

50

من حسودم تمام عمرم را ،

به همه تار و پود زندگیت ...

:: چند قدم دورتر

49

گفت : آدمایی که همیشه عینک آفتابی میزنن ، از یه حقیقتی فرار می کنن ...

مثل همیشه زیر بار نرفتم ،
اما ته دلم آروم و بی صدا زمزمه کردم : درست شبیه من ...