یکی باید باشه حتماً ، یکی که اگه هم جنست بود بهترین رفیقت میشد . یکی که مثل خودت پایه باشه ، اونقدر که حاضر باشه شب رو تا صبح توی پارک بگذرونید و بازی کنید و آخرم یکی یکی زنگ همسایه ها رو بزنید و فرار کنید . یکی که وقتی بهش میگی بریم سفر بجای اینکه بپرسه کجا ؟ بگه من یکم خوراکی آماده میکنم تو هم برو دوربین رو بردار . یکی که با رفیقات رفیق باشه ، با خانواده ت ، هم خانواده باشه ، از جنس خوشحالیهات باشه . اجازه بده بی وقفه بغلش کنی و فشارش بدی . یکی که دست پختش خوب باشه ، بلد باشه لوبیا پلو رو اونجوری که تو دوست داری بپزه . یکی که زمستونا برات شالگردن ببافه ، تابستونا نوشیدنیهای رنگارنگ درست کنه . یکی که مثل خودت عاشق بچه باشه ، عاشق بابای بچه ها بیشتر . یکی که واسه بزرگ کردن بچه هاش هدف داره ، واسه زندگیش هدف داره . یکی از اونایی که بلده ولخرجیهات رو جمع و جور کنه ، بلده تورو مرد زندگی کنه ، بلده خودش زن زندگی باشه . یکی که وقتی مُردی دیگه به ازدواج مجدد فکر نکنه ، بره اونجاهایی که تو دوست داشتی ، عشق کنه بجای تو ... 

اونوقته که میتونی با خیال راحت سرت رو بگیری سمت آسمون و بگی خدایا همه ی آدمای این دنیا مال تو ، این یدونه مالِ من :]

:: تصمیم دارم یه سری از نوشته های قدیمیم رو بدون هیچ ویرایشی دوباره اینجا منتشر کنم ، برای خودم خیلی جالبه که ببینم توی این چند سال چه چیزایی تغییر کرده :)))

:: از روزی که این پست رو نوشتم حدودا دو سال میگذره ، الان دیگه چند وقته اونی که میخواستم رو پیداش کردم ، خودِ خودِ خودش ، حالا میتونم با خیال راحت سرم رو بگیرم سمت آسمون و بگم خدایا همه ی آدمای این دنیا مال تو ، این یدونه مالِ من :]

# نوشته های قدیمی